dag 3 polen
Door: Rosa en Britt J. Hermens
Blijf op de hoogte en volg Helicon
09 Oktober 2017 | Polen, Skidziń
We hebben gelukkig de treinreis achter de rug want die was best vermoeiend. Maar ondanks dat het vermoeiend was was het ook super gezellig met elkaar. Toen we zaterdag aan kwamen hebben we alleen in de avond even besproken wat je doel is om hier te leren. Gisteren hebben we het gehad over hoe je tot rust kunt komen met ademhaling en je moest heel goed naar je zelf gaan kijken naar hoe je bent. In de avond hadden we kampvuur en moest je vertellen over je persoonlijke voorwerp. Dat eindigde best wel emotoneel maar we steunden elkaar dus alles kwam goed. Nu hebben we het gehad over bijvoorbeeld islamfobie en homofobie en dat soort dingen. Ook moest je kijken over wat je aan iemand zo kunt zien en wat je niet zo op het eerste blik kunt zien. Nu hebben we pause en straks moeten we weer verder. Dus ja dat was het wel tot nu toen. Ik vind het wel erg leuk hier. Groetjes Rosa.
De treinreis was te lang en ik was niet de enige die dat vond. Onze kamer - die van Norah, Laura W, Rosa en mij - is aan de achterkant van het huis. We hebben een kleine 'keuken' en een eigen badkamer. Ik vind het total niet erg dat we achter zitten en niet bij de rest. Lekker rustig, wel. Gisteren - dag 2, volgens mij - hebben we ademoefeningen gedaan waardoor je helemaal ontspande. Ik was even bang dat ik zou gaan leviteren, maar dat viel wel mee. Daarna gingen we eindelijk een keer naar buiten. We moesten rondlopen en als ze 'stop' zeiden, moest je stilstaan en naar de persoon lopen die het dichtst bij je stond.
Dan moest je elkaar zo lang mogelijk aankijken en zo serieus mogelijk. Ik vond het persoonlijk wel erg goed van. Bijna iedereen vond het 'awkward' en nogal ongemakkelijk. Dat vond ik juist niet. Op de een of andere manier vond ik wel ontspannend.
Die avond was wel erg intens. De opdracht heette 'persoonlijk voorwerp'. De naam zegt het waarschijnlijk al, je moest een persoonlijk voorwerp meenemen en daar over vertellen. En met intens wil ik eigenlijk zeggen dat bijna iedereen heel emotioneel werd. Ik huilde niet en zat eigenlijk alleen maar een beetje de mensen om me heen te troostten. Daarna hadden we nog met elkaar gepraat en dan - uiteraard - naar bed. Dat is zo'n beetje wat er gisteren is gebeurd. Groetjes van Britt J. Hermens ;)
De treinreis was te lang en ik was niet de enige die dat vond. Onze kamer - die van Norah, Laura W, Rosa en mij - is aan de achterkant van het huis. We hebben een kleine 'keuken' en een eigen badkamer. Ik vind het total niet erg dat we achter zitten en niet bij de rest. Lekker rustig, wel. Gisteren - dag 2, volgens mij - hebben we ademoefeningen gedaan waardoor je helemaal ontspande. Ik was even bang dat ik zou gaan leviteren, maar dat viel wel mee. Daarna gingen we eindelijk een keer naar buiten. We moesten rondlopen en als ze 'stop' zeiden, moest je stilstaan en naar de persoon lopen die het dichtst bij je stond.
Dan moest je elkaar zo lang mogelijk aankijken en zo serieus mogelijk. Ik vond het persoonlijk wel erg goed van. Bijna iedereen vond het 'awkward' en nogal ongemakkelijk. Dat vond ik juist niet. Op de een of andere manier vond ik wel ontspannend.
Die avond was wel erg intens. De opdracht heette 'persoonlijk voorwerp'. De naam zegt het waarschijnlijk al, je moest een persoonlijk voorwerp meenemen en daar over vertellen. En met intens wil ik eigenlijk zeggen dat bijna iedereen heel emotioneel werd. Ik huilde niet en zat eigenlijk alleen maar een beetje de mensen om me heen te troostten. Daarna hadden we nog met elkaar gepraat en dan - uiteraard - naar bed. Dat is zo'n beetje wat er gisteren is gebeurd. Groetjes van Britt J. Hermens ;)
-
09 Oktober 2017 - 14:41
Jolanda Hermens, Moeder Van Britt J. Hermens:
Leuk jullie blog! Dat was me het avondje wel, zo te horen. Zo leer je elkaar beter kennen en ook beter te begrijpen. Mooi hoor, dat jullie elkaar kunnen troosten. Dat zegt veel over het vertrouwen in elkaar. Een lach en een traan gaan goed samen. Ik ben heel benieuwd naar de nieuwe avonturen en wat jullie allemaal leren. Heb veel plezier samen, maar dat komt wel goed! En Britt een knuffel natuurlijk! Ja ik weet het, dat is niet 'cool', maar ach, moeders zijn ook maar mensen :-) -
09 Oktober 2017 - 15:15
Tonnie:
Fijn dat jullie het leuk hebben en elkaar steunen op de momenten dat het nodig is.
Kijk nu al weer uit naar het volgende verslag.
Gr Tonnie vader van rosa -
09 Oktober 2017 - 15:31
Karin Derks:
Ik heb respect voor jullie allemaal en geniet van de verhalen. Heb steun aan elkaar. Ik denk dat het voor Imke gisteravond erg emotioneel is geweest... maar dat hoor ik straks of vrijdag weer van haar.
Groetjes van Karin moeder van Imke....
-
09 Oktober 2017 - 17:38
Bianca Van Eck:
Hallo allemaal,
Wat is het leuk en fijn om jullie verslag te lezen, net of wij er ook een beetje bij zijn.
Wij wensen iedereen een leuke en leerzame week, een reis om nooit te vergeten.
Ian we missen je.
Dikke kus mama.
-
09 Oktober 2017 - 20:07
Sigrid, Moeder Van Lynn:
Lieve reizigers,
Reizen is vooruitgang. Welke kant je ook opgaat. Reizen maakt je rijker.
Kijk goed om je heen. Geniet, bewonder, verwonder en neem je ervaringen mee naar huis.
Morgen gaan jullie zien wat een mens een ander mens kan aandoen, donker in het kwadraat. Ook dat is een ervaring.
Een woord, een gebaar kan de wereld op zijn kop zetten. Maar draai het om en het kan troost bieden, geluk en plezier brengen. Voor iedereen, voor alle mensen. Respect.
Goede reis!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
